Wat met de toegankelijkheid van Berlaar voor minder mobiele personen?

Wat met de toegankelijkheid van Berlaar voor minder mobiele personen?

Op de gemeenteraad van november kaartten we het probleem van een beperkte toegankelijkheid van minder mobiele personen opnieuw aan. Als sinds 2013 (!) zijn we als partij maatregelen aan het vragen, aangezien talloze Berlaarnaren ons hierover aanspreken. Wat met de toegankelijkheid van Berlaar voor minder mobiele personen? We vragen hier aandacht voor en willen dat er meteen actie ondernomen wordt.

Het is naar aanleiding van de studie, uitgevoerd in opdracht van het departement Omgeving van de Vlaamse overheid en de vzw Toegankelijk Vlaanderen, dat we opnieuw de aandacht willen vestigen op deze problematiek in onze eigen gemeente. In de studie werden de grondplannen van 148 openbare gebouwen onderzocht. Het ging om overheidsgebouwen, scholen, jeugdcentra, handelszaken en appartementsblokken. Het resultaat is ontluisterend. Geen enkel gebouw voldeed aan de gestelde criteria (gewestelijke Stedenbouwkundige Verordening Toegankelijkheid).
"Voor rolstoelgebruikers is dit een dagdagelijkse confrontatie, ze geraken niet in het centrum," Koen Kerremans.
In Berlaar zette Groen Berlaar al meerdere keren de toegankelijkheid van gebouwen, maar ook van het openbaar terrein, op de agenda van de gemeenteraad. Telkens werd ons beloofd dat er werk zou gemaakt worden van het verbeteren van de ronduit slechte situatie, ook bij ons. Concreet vragen wij een overzicht van de stappen die door de gemeente werden gezet rond deze problematiek, en dit over de laatste 4 jaar. Er werd ons namelijk verzekerd dat een instantie zou betrokken worden om onze gebouwen en ook de voetpaden en oversteekplaatsen zouden geïnventariseerd worden in een actieplan. Op het terrein zien we echter geen significante vooruitgang. Ook vragen we concreet welke maatregelen en werken het gemeentebestuur heeft gepland in de nabije toekomst en op de middellange en lange termijn. in het Vlaams parlement werd het voorstel gedaan om toegankelijkheid op te nemen in de non-discriminatie wetgeving. Op die manier wordt het een afdwingbaar recht. Groen Berlaar vindt het verschrikkelijk dat men in Vlaanderen zelfs zo ver moet gaan om politici te overtuigen om mensen met een verminderde mobiliteit als gelijken te behandelen.